İnsan Olmayı Okudum Şiiri - Türkan Yılmaz

İNSAN OLMAYI OKUDUM
.
.
.
N=emli gözlerim bu gün bana dokunma
E=rken vurdu kader tokmağını boynuma
.
.
O=kyanus kadar derin hislerim
K=albimi iyice bir gözden geçiririm
U=fak tefek değil bil benim hayalim
D=ost bir kalbe açılır sevgi selim
U=mutla bağlanır şu deli gönlüm
N =azlı bir hilal gibi atar şu kalbim
.
.
D=ost uğrunda bizde canını vermek
İ=nancımızda vardır kalpten sevmek
Y=anlışı yalan söylemeyi içten silmek
E=n güzeli dost kalbine sevgi ekmek
N=azik konuşan gönüllerde açar çiçek
L=okmayı helalden yemek asıl gerçek
E=ninde sonunda her canlı ölecek
R=abbine baş secde de yönelmek
.
.
İ=mza atalım gel birlikte karanlık çağa
Y=ok olsun içimizdeki bu kötü sinema
İ=natla idam mahkûmunu tutarlar taşa
.
.
İ=yi kalpli dostu baş üstünde tutarım
N=efsin önüne uzun bir set kurdum
S=esiz sefil öfkemin karşında durum
A=llah'a karşı kıldan incedir boynum
N=asıl olsa kara toprak olacak sonum
I=şığa hep hasret yaşan işte bir kulum
.
.
O=nursuz birisi çizmiş hayat defterimi
L=odoslu fırtınadan çıkan gel gör kalbimi
M=erhametsiz taş kalpli ne anlar halimi
A=llah anlıma yazmıştır şu kör talihimi
Y=aralı yüreğimin yerine koy kendini
I=zdırap içinde gel gör yanan gecemi
.
.
O=Rahman ilk konuşmayı öğretti bize
K=ader tokmağını vurmuş özümüze
U=lu Mevla’mdır derdimize tek çare
D=üşman köz basıp sır söyler herkese
U=zman olmuş konuşur taktı bizi prize
M=elek kalpli dost uyarı yollamış bize
.
.
.
=== Şiir ===
.
=== Türkan Yılmaz ===