Bir ağaç olsam belgrad ormanlarında.
Kesseler körpeyken dallarımı, ayırsalar parça parçaya
Masalar, sandalyeler yapsalar kollarimdan , bacaklarimdan sen otursan üzerinde sadece.
Bir ateş yaksan dallarimdan ısıtsan içini kısın soğuk gecelerinde.
Duman duman dolsam ciğerlerine.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim