Yere düşünce bir el uzanmalı,
Tutmalı elinden sımsıcak
Sıkıca;
Seni kaldırmalı.
Yaralarından akan kanı
O dostun eli sarmalı,
İzi kalsada yaranın
Dostun unutturmalı.
Mühim olan düşmüşlüğün değildir,
Düşünce nasıl ayağa kalktığındır aslında.
Sen istemesende yere düşmeyi
Hayat engeller koyar ayak ucuna,
Yere düşünce ayağa kalkmalı.
Sen teksin bu alemde
İnsan gibi insan olarak.
Ne kadar iyi yada kötü olsanda
İnsanın yanında dostları olmalı.
Yaradan ol dediğinde
Ana rahminde yazılır alnına kaderin
Ve iyiye doğru yönelmişliğin
Daima ruhunun içinde saklı.
Yeter ki iste,
Yapabilirim de.
Başarabilirim insan gibi insan olmayı,
Varsın düşmeler olsun
Ama unutmayasın ki!
Yanında daima senin elini tutacak
Bir dost eli olsun.
İnsan önce kendi için
İnsan olmalı.
Melankoli.....07-03-2007
Gürsel PalKayıt Tarihi : 7.3.2007 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Varsın düşmeler olsun
Ama unutmayasın ki!
Yanında daima senin elini tutacak
Bir dost eli olsun.
İnsan önce kendi için
İnsan olmalı.
Doğru söze ne dnir? Bir gerçeğin şiir diliyle anlatımı...Tebrikler..
Ama unutmayasın ki!
Yanında daima senin elini tutacak
Bir dost eli olsun.
İnsan önce kendi için
İnsan olmalı..
Bu şiirinizi çok beğendim Cüneyt Bey..Düşmeler illaki oluyor yaşamda ama aradığınız el verilmemişse kalkmak ta sancılı oluyor..
Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (3)