İnsan Olmak Zordur Şiiri - Bedirhan Almas

Çaresizlik afrikalı bir annenin göz yaşında dile gelir..
Akbabalar üşüştükçü açlıktan ölen çocuklara boğazım düğümlenir..
Kuraklaşır nefesim içtiğim sudan ekmeğin kırıntılarından utanırım..
Karnı tok gözü aç olanların içinde insan olmak zordur...

Yalnızlık somalı bir annenin kömür karası gecelerinde dile gelir..
Üç yüz bir yıldız söndürülmüş gelinler ışıksız sabahlara gebedir..
Tırnak aralarında kalan karadan babasız kalan çocuklardan utanırım..
Temeline insanlığın gömüldüğü gökdelenler içinde insan olmak zordur...

Kimsesizlik gazzeli bir annenin sessiz çığlığında dile gelir..
Duyabilmek için aynı dinden aynı renkten olmaya lüzum yok..
Misketten bombalar düşer çocuklara susan büyüklüğümden utanırım..
Paraya pula tapan silah tüccarları içinde insan olmak zordur...

Ölüm kobaneli bir annenin kürtçe feryadıdır suruçta yankılanan..
Vicdanıma yüreğime insanlığıma batar şarapnel parçaları..
Anlayabilmek duyabilmek görebilmek için kürt olmaya gerek yok..
Kahpece pusu kuran katiller içinde insan olmak zordur...
ANNE olmak zordur...