fark etmez
dili
dini
rengi
siyahtır rengim
gecenin karanlığı
beyazdır tenim
bulutun saflığı
sarıyım ben
güneşin aydınlığı
dünyalıyım
dilim umut
dinim sevgi
rengim gökkuşağı
insan olmak;
günü
güneşi
kucaklamaktır
en saf en temiz duygularla
karışabilmektir tüm renklerle
ötekini anlıyor
dağıtabiliyorsan tüm renkleri tuvale
çanı
ezanı
hazzanı işitiyorsa kulağın
insansın sen de paylaşabiliyorsan
bakmaksızın yönüne rengine
her gece
karanlığın sustuğu yerde
birleşiyorsak eğer sevginin kutsallığında
hissediyorsak bir gözün ışığını yüreğimizde
bakıyorsak aynı gözün bakışlarından dünyaya
görürüz cenneti de
cehennemi de...
her şeye rağmen tebessümdür
özündendir özüm
işte bundandır
kıbleye dönüşüm
bundandır çarmıhta ellerimin sızısı
beyazı
sarıyı
siyahı sevişim bundandır
Kayıt Tarihi : 27.8.2008 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sizi antolojide görmek ve okumak ne güzel!..
Aynı edebi kulvarda yürürken tesadüf etmek gibi...
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Felsefi bir hazla okudum.
İnsan olmayı başaramadık, hala ona yanarım.
Bu sözcük ne zaman gözlerime dokunsa, aklıma M.LutherRin o eşsiz sözleri gelir.
'Kuşlar gibi uçmayı, balıklar gibi yüzmeyi öğrendik, fakat bu arada çok basit bir sanatı unuttuk. İnsan gibi yaşamayı!.'
Düşündüren şiirinizi bizlerle paylaştığınız için teşekkür ederim.
Selam ve sevgiyle
+10
Herşeyi Sevmek
Sevmek ne güzel.
Ağaçlarıyla doğayı,
Toprağıyla tarlayı,
Balığıyla denizi,
Hayvanlarıyla ormanı,
Ve herşeyden önemlisi,
Rengiyle, diniyle, diliyle,
Duygu ve düşüncesiyle insanı.
Ne güzeldir, ne güzel;
Bütün doğallığıyla sevmek dünyayı.
Hasan Çekmecelioğlu
TÜM YORUMLAR (3)