İnsan Olmak
Bonkör ol sevginde,
Biter diye üzülme.
Paylaştıkça artar,
Çoğalır yüreğinde.
Pozitif ol çevrene,
Mutluluk ver herkese.
Hiç bir şey eksilmez ki,
Biraz gülümseme ile.
Merhamet duygunu besle.
Kin duyma kimseye.
Kolla garibanı, öksüzü,
Sevapların en büyüğünü işle.
Saygını hiç yitirme,
En güzel meziyet belki de,
Tüm kapılar açılacaktır,
Göstereceğin saygı ile.
Hırslı ol mesleğinde,
Çalış Alınterinle.
Haramla kazandığını,
Asla yiyemezsin gönlünce.
Tutumlu ol cebine,
Muhtaç olma ele güne.
Elbette harca zevkine de,
Asla cimrilik etme.
Tüm bu güzel değerlerdir,
İnsanı insan yapan.
Bir gün göçüp gideceğiz dünyadan,
İnsanlığımızı bırakarak geride.
Vildan Bayraktar
24.07.2008
Kayıt Tarihi : 24.7.2008 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birol Hepgüler.
Sadıkların menziline yettiği,
Enbiyanın, evliyanın gittiği,
İzde ben bir insan olmaya geldim.
Güzel öğütlerle dolu bir şiir, ellerinize sağlık.
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (8)