İnsan Olmak Şiiri - Necati Öztürk

Kimi gurbete gider bir lokma ekmek için,
Kimide binlerce ekmeği çöpe döker düşünmeksizin.
Bizler insanca yaşamak için gayret sarfetmedikçe,
Neremiz insana benzer,sürünenleri görmedikçe.

Kimi giydiğini beğenmez hergün bir takım değiştirir,
Kimide bulmaz ki giyinsin,giydiğinede kırk yama diktirir.
Kimi sırça köşklerde kral odalarında yatar,
Kimide güneşi bekliyerek dışarıda sabahlar.

Kiminin ahı vardır dağları eritir,
Kimide tokmak ile her tarafı titretir.
Kimi açlıktan sürünür, kimi sazile coşar,
Hala insan olmamışsak bey olmamız neye yarar.