İnsan olmak
isyanlı olamıyorum
ağlayamıyorum
bağıramıyorum
dillerim tutuldu, beynim durdu
bakakaldım
galiba deliriyorum
galiba insanlığımdan oluyorum
ey Mahsuni, Hüdai, Daimi, Feryadi
ve daha niceleri
acaba bende olsam mı
İnsani
yanıbaşımda yanan şehir
yanıbaşımda patlayan bomba
neden ilgilendirmez beni
neden bağırmazsın
neden çağırmazsın
ey İnsani
dünya hep böyle mi
yakan yakılan
vuran vurulan
yutan yutulan
uyutan uyutulan
böyle mi kuruldu
siyaseti,
dini,
ekonomisi
bu mu dünya düzeni
söyle
ey İnsani
dinmez yüreğimin acısı kanarım
bakmayın öyle
aslında ben içimden yanarım
hangi bir çocuk için yanayım
hangi bir anaya dayanayım
her taraf kan, insan çığlığı...
derim öyle bil ki savaştayım
derim, yok şimdi aşım ekmeğim
derim hani yarim
kanım, canım, yakınlarım
duy ey dünya
ben insanım
insanım, insanım
insaaaaaaaaaaaaaaaaan!
rüyalarından uyanıp
alkanlara batasın
sende insansın
yaşasan en fazla doksan olursun
bırak bende yetmiş, seksen olayım
sen havyar ye
ben soğan
gel insan olalım be
insaaan! , insaaan!
04.08.06
Hanife Saban
“İnsani”
Kayıt Tarihi : 18.10.2006 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yakan yakılan
vuran vurulan
yutan yutulan
uyutan uyutulan..
evet dünya hep böyle yakana,yıkana,vurana, kalıyor
bunların yaptıkları kar kalıyor.
yine olan bizlere oluyor.
yaptıkları ise ödülendirilerek onurlandırılıyorlarki birdaha yapabilsinler ama bu ülkenin aydın yüzleri hiç bir zaman yok olmayacak. herzaman kalemiyle yüreiyle sömürünün karşısında olacaktır.sevgi ve sayğılarımla kaleminiz dik olsun...''
TÜM YORUMLAR (3)