İnsan Olmak Şiiri - Hatice Kübra Tığlı

Kuşlar gibi uçabilseydim özgürce.
Acıkınca konsaydım bir su kenarına,
Ya da bir ağacın dalına.
Bir kelebek gibi,
Dolaşsaydım çiçekleri.
Rüzgâr olup okşasaydım ağaçların yanaklarını.
Bir ırmak olsaydım,
Çağlasaydım yatağımda.
Masmavi bir deniz olsaydım.
Ya da kocaman bir dağ.
Minik bir bebek olsaydım,
Dertten tasadan uzak yaşasaydım.
İster miydim gerçekten bunları?
Yok yok yine ben ben olayım.
Bazen üzülsem de, ağlasam da,
Dertlerle boğuşmaktan yorulsam da,
Kızsam, darılsam da insanlara,
Darbe yesem de dostlarımdan,
Beni yalnız bıraksa da arkadaşlarım,
Yine de yaşamak güzel her şeye rağmen.
Her şey insan için
İnsan olmak çok güzel.