Sessiz bir gün bu
Karmaşası başlamadan önce
Bir düşünce sarmış beni güzelce
Uykusuzum
Ağır ve yorgun bir karanlık duruyor üzerimde
Aşk, böyle zamanlar gelir aklıma
İçimde, boşluk boşluk göç eder kuşlar
Bunca sessizlik içinde
Yalnızca düşlerimdir aklımda kalanlar
Bir topluluk içine girer gibi
Ahlakımı irdelerim
Bu terbiyesiz günün asabiyeti içinde
Tutunmaya çalışırım birkaç kelimeye
Duygulandığım olur yağmur yağarken
Islandığım da.
Şöyle açarım kollarımı yağmura doğru
Ve kolay olmadığını düşünürüm
İnsan olmanın.
(25.09.2000.ANTALYA.)
Kayıt Tarihi : 23.6.2011 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!