İnsan Olmak Şiiri - Önder Karaçay

İnsan, insan olarak kalmış olsaydı
Ne köle efendi arayabilir ne de efendi kendine köle bulabilirdi
Köleler çoğaldı, kodamanların yeri imtiyazlı bir dokunulmazlık kazanarak sağlam kaldı
Canına yetenler canlarını dişine takıp direnerek ve devrim yaparak insanlık hakkını geri aldı

Günümüz kölelerinin ise görünmez zincirleri vardı
Köleler zincirleri görünmüyor diye seviniyor
Boynunu her halta uzatana gönüllü sokuyorlardı
İnsan, insan olduğu ve insan kalabilmesi için ne emrinde bir köle ister ne de kendinden üstün tutulan kodaman bir buyrukçu