Benlikten bizliğe geçiştir insan olmak.
Empati yapıp kendini başkasının yerine koymak.
En güzelide bir iyiliğin içinde yer almak,
Korkmadan gerçekleri haykırmak!
Gerçekten bir misafiriz şu dünyada,
Neyi paylaşamıyoruz ne için bu kavga?
Aklımda yitip giden şu sevda,
Acaba buluşurmuyuz sonsuzlukta?
Göstermekten korkma sevgini.
Tut sevdiğinin elini.
Aman kibirlenme emi,
Neyiz ki biz, çölde bir kum tanesi!
Ve baharları karşılayacağız daha,
Umutla bakacağız yarınlara.
İstedikleri ünvana sahip olsunlar ama,
Asıl güzel olan iyi bir insan olmakta!
Kayıt Tarihi : 26.11.2022 20:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Yolcu](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/26/insan-olmak-152.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!