Bir meydanda durdular.
Hiçbir tabela yoktu.
Ama her köşeden bir yüz geçiyordu.
Hepsi yürüyordu,
ama hiçbiri bir yere gitmiyordu.
Cemil, çocuğa döndü:
— İşte burası… İnsan Olma Denemeleri’nin
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.



