insan olan insanlıgını unutmamalı asla
adilik şerefsizlik ise en başta
tek ayak üstüne elli kelime yalan derler
sorsan hanları hamamları verdır adi şerefsizler
yaşamak buysa bir şekilde yaşıyoruz
oysa gece gündüz hep aglıyoruz
caresizlikler üzüntüler sinemize yapıştı
bu kahpe dünya bu insanlar yüzünden yobazlaştı
kararlıyım yüzüme güleni dost bilmeyecegim
birdahamı insan gibi insan olmayana allah selam demeyecegim
yüzü gülüpte icini pislik getiren uzak olsun bana
her birini havale ediyorum ben o güzel allahıma
Kayıt Tarihi : 23.6.2017 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!