Zan etme ki garip başım,
Hayvan olan anlar bizi,
Yine sanma ey sırdaşım,
Şeytan olan anlar bizi.
Can kafesi tenden bıkıp,
Ego denen “ben”i yıkıp,
Bir dost için yola çıkıp,
Virân olan anlar bizi.
Yusuf yüzlü, vâkur başlı,
Âhu gözlü,elif kaşlı,
Bağrı yanık, gözü yaşlı,
Nalân olan anlar bizi.
Bir yâr için Mecnun olup,
Leylâ derken,Mevlâ bulup,
İçi,dışı aşkla dolup,
Handân olan anlar bizi.
Kalbi çok saf,gerçek şâkir,
Her zerresi ehli Zâkir,
Hak yanında,yoksul,fakir,
Candan olan anlar bizi.
İyi günde,kötü günde,
Salih kulluk edip dinde,
Akıl,fikir,idrakinde,
İrfan olan anlar bizi.
Özü,sözü bir gelecek,
Gönlümüzde yer edecek,
Yaralıy’ı kim bilecek,
İnsan olan anlar bizi.
17.06.07
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 17.6.2007 23:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler.selamlar.
TÜM YORUMLAR (4)