İnsan Olan Şiiri - Ayhan Kocabay

Dokunsak yüreklere sevgi dolup taşarak
Her türlü güç zorluğu güzellikle aşarak
Gariban, dertli olan gönüllere düşerek
İnsan olan her daim,şerre göğüs germeli

Sevgi tohumlarını saçsak tüm kainata
Uğraşmasak dost ile kapılıp boş inada
Huzur bulsa insanlık erseler her murada
İnsan olan her daim,kötülüğü yermeli

Kibir kalelerini yıksak tekrar yeniden
Kendimizi kurtarsak nefis denen caniden
Dünya üç günlük zaten gelir ölüm aniden
İnsan olan her daim,hakka değer vermeli

Zalimlerle uğraşsak iyiliğe yol olsak
Yaradana sarılıp hakikatli kul olsak
Açsak çiçek misali gönüllerde gül olsak
İnsan olan her daim,zulmü yere sermeli

Kalmasa hiç kötülük bulansak iyiliğe
Günahlardan arınıp dönsek birer meleğe
Kimse bir başkasını ,getirmese keleğe
İnsan olan her daim, güzelliği dermeli

Bürünsek iyiliğe güzellik dolsa her yer
Uğramasa kalplere fitne denen illet şer
Herkes vefalı olsa verse sevene değer
İnsan olan her daim,derde ilaç sürmeli

Sevgi saygı sadakat dolsa hep yüreğimiz
Garibanla bölüş-sek bir lokma ekmeğimiz
Biliyoruz ahrette boş kalmaz emeğimiz
İnsan olan her daim ,şefkat ile sarmalı

Hepimiz de faniyiz gideriz meçhul yolda
Gideceğiz nihayet dört omuzda dört kolda
Bulmalıyız mutlaka sığınacak bir dalda
İnsan olan her daim,nefse tokat vurmalı

Ayhan Kocabay
29.12.2017