Ey Gönüldaş!
Nefsini ıslâh et hayvanlıktan çık,
Kul içinde gözde insan ol insan;
Tüm putlar anası şu benliği yık,
Sâlihlerin izde insan ol insan..
Haddini bilir kim dese noksanım,
Ancak bu kadara döner lisanım;
Kaşa yüze bakıp sanma insanım,
Sûret değil özde insan ol insan..
Mecâzla kıvılcım çakar bağrına,
Firâklar elbette gider ağrına,
Mutlaka bir cevap vardır çağrına,
Yanıp tutuş közde insan ol insan..
Tarsusi'm aldatır dünyanın rengi,
Gönül nasıl bulsun fânide dengi?
Varlığın Musâ ve Firavûn cengi,
Semâh eyle sazda insan ol insan...
Kayıt Tarihi : 24.6.2017 10:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Kimse, sınanmadığı günâhın mâsumu değildir."

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!