kitabın içindeki dile durdum
insan okudum
içe işleyen, ayrı gayrı görmeyen
insanı sınırsız ummanlarda yıkayan
insan okudum
insanı insanda eriten iyiliği okudum
gönüle durdum
gönül penceresinden insan okudum
bahçe oldum çiçeklere durdum
dallarındaki tomurcuğu okudum
toprak oldum
içinde uyanan cemreyi okudum
derdimin İçinde
dermana duran iyiliği okudum
tenimi, soluğumu yıkayan insana durdum
fikirlere durdum
piştim yoğruldum
dost sofrasında irfana durdum
sohbet kazanında piştim
gönlümü dilsiz selamla yüreğe verdim
Kayıt Tarihi : 21.11.2011 11:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!