O'na sorulmadan doğup,
İnsan oğlu yaşar gider.
Yaşam sırrına ermeyip,
Hayatına şaşar gider.
Bazen güler ağlar bazen.
Vardır seni sınav eden,
Dert için gözden süzülen,
Yatağından taşar gider.
Sorar bazen doğdum niye?
Geldim nereden nereye?
Ulaşmek için hedefe,
Ömrü ile koşar gider.
Vurup başını uyanır,
Ulu gerçeğe dayanır,
Bazısı Nur'a boyanır,
Bazısıda düşer gider.
Derki çoğu Mevlâ Haktır.
Bu can bedene konuktur,
Elbet sınav olacaktır,
Çiğ ateşte bişer gider.
Ömer Çetinkaya bilir,
Namaz için abdest alır,
Din yoluna kurban olur,
Canın yola döşer gider...
25.05.2006
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 26.5.2006 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!