İnsan oğlu dostluk kurur
Gerçek dostu görmez imiş.
Cahillere sual sorur.
Alimlere sormaz imiş.
Eyri kapı eyri eşik.
Boş sofrada çatal kaşık.
Her bir yani delik deşik.
Yarasını sarmaz imiş.
Bizim heso çoban olmuş.
Kurdu kuzulara salmış.
Gözlerine perde gelmiş.
Gerçekleri görmez imiş.
Temel boş girmiş tavana.
Umut der umut ver bana.
Atığı hep karavana.
Hedefinden vurmaz imiş
Kayıt Tarihi : 8.1.2013 18:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!