İnsan Oğlu Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Mahlukatın en güzeli,
İnsanoğlu, insan oğlu.
Mevlamızın halifesi;
İnsan oğlu, insan oğlu.

Eşrefi mahluktur insan:
Eger Rabbe kul olursa.
Mahlukatın en şerlisi:
İmandan mahrum kalırsa.

Değer veren insanlara:
Allahı tanımak, bilmek.
İnsan tanırsa Mevlayı:
Olur o zaman bir melek.

İmansız kalırsa insan:
Çok, çok tehlikeli olur.
Öyle olan insanlardan:
Her türle hainlik gelir.

İnsanı Yaradan Allah.
Bilsin kimdir yaradanı.
İman etmeyen insandan:
Her an koru sen kenrdini.

Sırtlanları bile geçer:
İmansızın yaptıkları.
İşi,gücü hep hiledir.
Eker fitne tohumları.

Ne kitaba inanırlar.,
Ne peyğamberi tanırlar.
Varsa,yoksa dünya derler.
Ahrete inanmaz beyler.

Kur’anında diyor Allah:
“Ulaike belhüm edal.”
İman etmeyen insanlar:
Hayvanlardan daha edal.(1)

1-Daha alçak, daha aşağı.