İnsan doğarken çocuk doğar.
Altı yaşına gelir okulunu okur .
Büyür memur ve meslek sahibi olur .
Dükkan açar rızkı için .
Evlenir mutlu olmak için .
Çalmak zenginlik mi desem .
Dükkan işi şans mı desem.
Bir gün harman olur gün olur ?
Kapına ansızın icra gelir.
Evim yuvam dükkanım diye yanarsın.
Zor durumdasın ya çevrende .
Sevdiklerini eşini çocuklarını ararsın ???
Bu dünya dürüstlerin dünyası değil .
Alın teriyle kazanılan parayla!!!!!!!!!!!
Gökdelenler kravizör,ler gemicikler.
İnsanın akıl karı ve düşüncesi değil .
Az yaşa çokkkkkkkkkk yaşa !
Bir gün ve gece azrail gelecek başa.
Be insanım diyen insan oğlu ÇALMA.
Cennette bir ebedi rahat yaşa.
01.05.2018.
Fethiye.
Kayıt Tarihi : 4.5.2018 23:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!