Hayatın aynı karesine takılıp kaldığım günlerden biri
Bir hanmış insanın ömrü
Gelen yolculara en güzel hünerlerini sunup
Uğurlamakmış payına düşen...
Hep mi tanımlamaya çalışır insan
Yaşadığı her bir şeyi
Sevmek neydi
Peki ya kaybetmek…
En zoru muydu alışmak hayata
Değiştiremeyince hiçbir şeyi
Kabullenmek her şeyi olduğu gibi…
Son ana kadar adaletsiz mi
Yalnızlıkla savaş…
Yani şimdi haklı mı çıkacak
‘Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz’ diyen şair…
Hep mi birine tutunarak yaşamaya çalışır insan
Eş, dost, elinden dilinden anlayan
Değil midir senin kadar aciz bir can…
Sözlerin sonu yok
Tüm cümleler aynı kördüğümde tıkanıyor
Ve yine aynı soru çınlıyor kulaklarımda
“İnsan neyle yaşar? ? ? ”
Kayıt Tarihi : 22.7.2010 22:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!