İnsan Neyle Tartılır Ki

İnsan neyle tartılır ki
Bir dirhem pula bir yiğit satılır
İnsan neyle alınır ki
Bir muhtaçlığa bir boyun bükülür
İnsan neyle konuşur ki
Bir pervasızlığa bin edep susar
Yalan avaz avaz hale hakikat pusar
Yutkunur gerçekler boğazda düğüm düğüm
Sussan yüreğin konuşsan gönlün ölür
Eskiyi eskittik suları ıslattık
Gündüzü gün boğmuş gece kör ve karanlık
Saçma bir zamanın bilgiçleriyiz biz
Eskiler bilmediğini bilir edebinde susardı
Hayra tertemiz yürekleri ile koşarlardı
Ağlamaya göz utanır gülmeye yüz
Ağızlardan çıkan kelimeler anlamsız
Dilden dökülmez tatlı bir söz
Bir avare akıl bir hal ki gamsız
Hüzün ve yalnızlık bir başına kimsesiz
Mevsim dökülüyor yağmurlardan
Yapraklar gibi ömür dökülüyor zamandan
Hayat rüzgarı savurur ömür değirmeni öğütür
Bir şiir gibi duygulanır bulutlar
Duygular fırtınalar estirir ruhumuzdan
Hüzünler sağanak gibi dökülür yüreğime
manalar firar etmiş yıllanmış sayfalardan
düşünceler sarhoş sanki yıllanmış şaraplardan