İçindeki çocuk öldüğünde büyürsün!
Kendin için değil desinler diye yaşarsın.
Dünyayı yüklenir, götüreceğini sanırsın.
Siyasetin, şöhretin büyüsüne kapılırsın.
Hesabı kitabı ince eleyip sık dokursun.
İçindeki çocuk öldüğünde saflığın gider.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta