İnsan ölünce mezarda ne yapar?

Bir insan ölünce yıkanır iken,
Ruhu baş ucunda ayakta olur.
Mezara konup toprak atılırken,
Münkir'le Nekir gelip onu bulur.

Mezarda iken kul ölmedim sanır,
Ruh bedene girer geleni tanır.
Yatan kulun sorgusu tamamlanır,
Mezarı ona göre şekil alır.

Kul kötüyse ateş girer kanına,
İyi ise bir şey olmaz canına.
Kulun sorgusu bitince yanına,
Sonra da Numan adlı melek gelir.

Nefsi rüzgar olup üstüne eser,
Numan gelip onun sırtına basar.
Ameli yazdırıp boynuna asar,
Ölen kimse ameli neyse bilir.

Azap melekleri geldiği zaman,
Tokmağıyla kimseye vermez aman.
Kul kurtulur kalbinde varsa iman,
İnsanlar korkudan mezarda ölür.

Yusuf zorlu olan yoldan geçilir,
Mezara cennetten kapı açılır.
İçine mis gibi koku saçılır,
Mahşer gününe kadar orda kalır.