Bir mevsim,
Bir bahar,
Geldi geçti aradan...
Bir yırtık resim,
Dünden, geri kalan,
Solmuş bir yaprak,
Tükenmiş, bir tükenmez kalem,
İnsanı anlatan,
Basit araçlardan olan…
Ne sen varsın, şimdi...
Ne de ben,
Geçmişte kaldı,
Sen, ben,
Cıvıl, cıvıl
Gülüp söyleyen, o beden.
Saklı bence;
Bütün dünya...
Gözlerde ve zihinlerde,
Zaman aşımına dayanan ne?
Ne sen bildin,
Ne Demoğlu,
Nede bilen var,
Öyle değil mi? söylesene.
(Haydar Demoğlu- Erzurum)
Kayıt Tarihi : 28.12.2006 11:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
insan hayatı mevsimler gibi değişir anılar izler alarak geçer gider
![Haydar Demoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/28/insan-manzarasi.jpg)
Saygılarımla.
bir tam puanda benden
TÜM YORUMLAR (1)