İNSAN MANZARALARI
Göründü gökyüzünde
Göçmen leylek
Gagasındaki çıkında
Yeni doğan bir bebek
Sanki kanatsız melek
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bir annenin en büyük mutluluğudur o 'agu' sesi...
Nasıl da sevilir. Nasıl da zor büyütülür...
Gözünden sakınır insan. Bir anne için en değerli varlık...
Güzel şiirinizi kutlar, anneler gününüzü kutlarım
sevgili İnci Hanım. Selam ve sevgiler...
Yürek sesiniz güzel şeyler yansıtıyor dizelere. Paylaşımınızı ve kaleminizi kutluyorum. .+.+. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet YURDAER
Farklı anlatımlı ve anlatımı doğa ile insan ve tereddütlü yaşayan doğa varlıkları.Bütünlük özüyle yoğrulmuş şiir.Beğeni ile okudum.Tam puan kutluyorum.Selam olunulsun.11.5.2013 Ankara
LEYLEK ve BEBEK…
Masumane bir soru:
“Anne, ben dünyaya nasıl geldim?”
Anlamsız bir cevap:
“Leylekler getirdi yavrum…”
Çocuk gözüyle, leylekler çocuk getiren kuşlar oluvermişler.
Büyükler böyle demediler mi?
Büyükler hep doğru söylerler.
Büyükler hep en büyüktür.
En büyükler yalan söylemezler.
Hele o minicik yavrularına, hiç yalan söylerler mi?
Büyükler değil mi?
“Sakın yalan söyleme” diyen ve
“Yalan söyleyeni Allah da, kul da sevmez” diye ekleyen…
Şimdi ben, bir kardeş istiyorum.
Uçan leyleğe söyledim.
Konan leyleğe söyledim.
Lak lak eden leyleğe söyledim…
Benim sözümü dinlemediler.
Benim isteğimi duymadılar.
Bana kardeş getirmediler.
Demek ki, leylekler de büyüklerin sözlerini dinliyorlarmış.
Demek ki, leylekler de büyükler gibi büyükleniyorlarmış.
Artık anneme söyleyeceğim.
Kendime kardeş isteyeceğim.
Bir de o söylesin leyleğe
Sarılayım bir bebeğe…
Daha çok küçüksün yavrum
Göreceksin bir gün leyleği
Leyleğin getirdiği bebeği
Hayali, düşü, gerçeği
Göreceksin;
Geçmişi
Geleceği
Kaderi…
Hikmet Çiftçi
11 Mayıs 2013
*
Bu yorum mu oldu, şiir mi oldu, farklı bir üslupla dile gelen duygular mı oldu, karar veremedim.
Bir anda yazıya düşenler…
Bu da böylece eklene sayfanıza.
Ben de kendi sayfama eklerim, değerli İnci Hanım.
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
İnsansa konu, 'en karmaşığı' elbette... Doğası öyle, dünyası sayılamayacak kadar çok...
Gelişimine ağırlık vermiş şiir, insanın... İnsan yavrusudur belki de en fazla korunmaya, ilgiye, sevgiye, şefkate muhtaç... Gerçekten çok zor büyür, yıllar alır... Büyüyen sadece bedeni değildir, algısı büyür.. Dili çözülür.. İlgisi büyür... Gittikçe daha fazladır ihtiyacı bir başkasına... Çeşitlenir çevresi...
Elbette değişirken 'huy' dediğimiz davranış biçimi de değişir... Kaç kılığa girer, kaç değişik kişiyi model alır, nerden bileceksin?
Zor.. Çok zor insanı çözmek....
Şiir dili mükemmel.. Tema zaten öyle... Ufkumuzu açan bir şiir herşeyden önce...
Kutluyorum İnci Hanım...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta