İnsan Madde ve Mana Şiiri - Kenan Gezici

Ölüler neden konuşmaz ki suskunluğun zamanı değil ki.
Canlarda titreyen güneşin korkak ışıkları hep gecikir.
Görmem artık, sizinle eskisi kadar minnettar değil ki.
Artık toprağa gömülmüyor havaya gömülüyor ölüler.
Sisler arasında, berrak bir havada görünmüyor kişiler.
Bir satranç tahtasının kenarında kaldıysan ölmüşsündür.
Oyun oyun içinde, yaşamak beyaz ve siyah karelerde.
Sayılar ve harfler, şeklin varsa konumunu belirler.
Taştan mermerden isen o zaman katlanır değerin beşe.
Merhamet yoktur, herkes herkesin arkasında gizlenir.
İnsan değil artık madde, mana son zamanlarda.
Sadece kaldı taş ve toprak kalmadı üflenen ruh.
Olanda varsa saklanır yalnız kuytularda.

Kenan Gezici 24/10/2025