Benden altı yedi yaş büyük bir abim vardı,
Çocukken, diğer kardeşlerim ve benim üzerimde öyle bir korku imparatorluğu oluşturmuştu ki; Ondan korktuğumuzu tanrıdan bile korkmuyorduk.. Ve bizi diğer zarar verebilecek çocuklara karşı da koruduğu için;
Ergenlik çağında bile ona, tanrıya tapar gibi tapıyorduk..
Yıllar sonra; Onun; İnsanları kullanan bir dolandırıcı - tam bir kapitalist kişiliğe dönüşmüş olduğunu anladığımızda, çoktan iş işten geçmişti..
Sonra anladım ki;
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını