Şu dünyanın yükünü,
Aldım omuz çok ağır.
Bağır dilim sen bağır,
İnsan kör, insan sağır.
Yer-gök inler duyulmaz,
Toprak ağlar görülmez,
Zulmedenler durulmaz,
İnsan kör, insan sağır.
Vah dünyanın haline
Arka çıkar zalime,
Kan dökülmüş ekmeğe,
İnsan kör, insan sağır.
Ne yazık ki bu denge,
Kurulmuş bir hengame,
Diş gösteren zalime,
İnsan kör, insan sağır.
Aydost der ki gel etme,
Niyetini kirletme.
Şu onmadık zulüme
İnsan kör, insan sağır.
Kayıt Tarihi : 1.8.2025 23:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bakıp ta görmeyen, duymayan insanları tarif etmiş
Tebrik ve esenlikle
Maalesef bitmiyor aksine çoğalıyorlar . Yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Saygılar
Zulme sessiz kalan, görmeyen, duymayan insan… “İnsan kör, insan sağır” diye haykıran vicdan dolu dizeler. Yüreğine sağlık Aydan Bacım.
Keşke herkes senin gibi okuyup anlayabilse, dikkate alabilseydi. Çok teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (2)