...
insan kendisine küstü
o gündür bugün kar
içindeki ürperen bütün
tepelerde göründü
insan, bir günler yağan;
bir yaprağı solmuş,
ıslanmış, donmuş, büyük büyük
evhamları unutarak
bir kış günü ortalık yerde
sebepsizce,
kendisine küstü
çünkü üşümekten usanmıştı,
biriktirmekten azalmıştı...
gülen gözleriyle ellerine bakıp bakıp
Kayıt Tarihi : 10.3.2012 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!