Bile bile aynı kâğıdı açıyorum: kendimi sınamanın ağırlığı hergün artsa da.
Saat kaç olmuş... hâlâ bir çocuk yürümemiş sokakta!
Sabah da, akşam da kül boşaltıyorum: yanan zamanın.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Artık duymuyor, dağlardan yankılanıp işitmiyor. Doğadan uzakta kendinden uzakta iletişim bilişim içinde ama kendisini duymuyor. Ben kendimi duymuyorum. Ama düşününce her şeyi duyuyorum. Başımızda medya canavar hiç bir şeyi duymayalım diye bizi düşündürmüyor. Kulaklarımda siyasetçilerin bed sesi. Benim sesim değil.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta