Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Sessizlikten doğan bir çığlık bu şiir...
Eylül gibi, eksilirken çiçek açıyor.
Her hece umutla susuyor, her susuş bir dile dönüşüyor.
tebrikler.
Şiirin sesinin devamı gibi olan
Yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta