İnsan Kaç Kere Sever Şiiri - Ahmet Türkkan

İnsan kaç kere sever ki,
Kaç kere gözünü kör eder.
Her şeyinden kaç kere vazgeçer.
Ömür kaç kişiye adanır ki,
Kaç aşk sığar kısacık ömüre.
Gençliğini düşünmeden hiç,
Beklerken; büyümeyi, olgunluğu,
Saçı,sakalı ağartmayı kaç kişiye,
Kaç kişiye feda ederki insan.
Yıldızlara taç olmuş aylı geceleri,
Gelincikli, papatyalı ilkbaharları,
Umuda dayanak olan o rüyaları,
Kaç kişiye feda ederki bir insan.
İnsan bir kere sever ömründe.
Bir sevgi sığar ancak bir ömre.
Yollar ömür boyu biri için beklenir.
Bir kişiye dua edilir kavuşmak için.
Bir kişinin adı yazılır; koluna kalbine kaderine.
Sen birini diler, bir onu beklersin.
Gelirse vuslattır, nasdır bunun adı.
Gelmezse olmayan kader,
Getirmeyen yollar,
Aramıza giren yıllar,
Öldüysen eğer; azrail utansın