Ustalık gerek acemi beceremez.
Bilmeyen eller titrer susturamaz.
Bu kadar derin ama öldürmeyen.
Titizlikle açılan yarayı beceremez.
Kaç ölümlüye hak gördün bu sonu.
Kaçının külleri var avuçlarında.
Kırmak istemezin ahını almak niye.
Setre olmak rüzgârın temasına.
Sıkıntı vermesin ahbabın pahasına.
Kendini kimsesizliğe yapılır mı alıştırana.
Bu kadar kor önce yakar bedeni.
İçindeki nefret sarar yanındakini.
Bu kapı kapanmalıdır elbet.
Kin sıçrıyorsa yanındakine.
Konu yanındaki değil kendindir elbet.
Kenan Gezici 22/03/2025
Kayıt Tarihi : 24.3.2025 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!