İnsan, inancıyla anlam kazanan vicdandır…

Kan
Necis bir akandır
Kendi sevdasında
Olan furkandır
Yaşatan,
Anlam kazandıran fırsattır
Yokluğunda hüznün
Bağrını açan insicamdır

An
Aşk ve sevdanın
En mücehhez halinden
bir zamandır
Ruhi ve kalbi hassasiyeti
Bereketlendiren farktır
Doğum ve ölümü
En anlamlı kılan ve
İbrete sunan afaktır

Aşk
Ruha mütekabiliyet
Kalbi nazargah kıldıran
nasibi bahttır
Kul, bilinci ve
İrfanı nispetinde
Feyzini yaşayan odaktır
Teslimiyeti ve kalbi
Hassasiyeti neticesinde
O’nun rızasına
Nail olan nazardır

Umut
Nice emelleri
Ve hevesleri
Derdest etmiştir,
Sabra bandıran dirayettir
Şevk ve muhabbet
Solmuşsa karanlıkta
Bakınan çaresizdir
Kul, aşkın ve sevdanın
Şefkat ve erdeme
Mebni olduğunu bilir,
Vakti bekleyendir