İnsan ile Hayvan Şiiri - Evren Özcan

Özümüzde doğaya uyum sağlamak zorunda değiliz.
Onu anlayabilir,denetim altına alabilir,
Amaçlarımız doğrultusunda kullanabiliriz.
O yüzden,ormanları yakabilir,
Dere kenarına ev yapabilir,
Etrafı çöplüğe çevirebilir,
Denize izmaritler dökebilir,
Yerlere tükürebilir,
Kürk için mevsim dışında avlanabilir,
Aylak aylak evde oturabilir,
Çalıp çırpabilir,
Adam öldürebilir,
Tecavüz edebiliriz.

Bizim yaptığımızı karınca bile yapmaz,
Bizim yaptığımızı aslan,kaplan bile yapmaz.
Bizim yaptığımızı ne gergedan yapabilir ne zürafa,
Siyah-beyazdır ama takım tutmaz ki zebra.
Kan kokusunu almazsa saldırganlık olmaz köpekbalıklarında.

Hani 'hayvan gibi.......' noktalı alanı eylemlerle doldururuz ya,
-Hayvan gibi yeme!
-Hayvan gibi konuşma!
-Hayvan gibi üç nokta...

Bir gün hayvanın biri dile gelse de
-İnsan gibi üç nokta dese!

Özümüz doğadan ayrı.
O yüzden,davranmak serbest bize doğadan ayrı.
Diğer hayvan türlerinden zeki kabul edilir,
Daha çok gelişmiştir beyin kıvrımları.
İnce iştir,ayırt edebilmek insan ile hayvanı.