İnsan için Doğru yol Şiiri - Servet Balıbey

Avazım Dar boğazım
Gücüm kadardır nazım
İnsanlarda kar etmez
Tek başıma yalnızım

Tekliği ondan bildim
Tekliği çokluk bildim
Düşman kalabalıkta
Ben düşmansız gibiydim

Meğer Düşmanmış bana
Öz benliğim Öz bana
Güvendim hata ettim
Düştüm darboğazlara

Hata yoktu hesapta
Okuduğum kitapta
O Akşama Aynalar
Der hata Oturmakta

Nerde başlasam bilmem
Kalkmak için göklere
Yerde sürünmek neymiş
Yakışır mı bir ere

Tuttum yerdeki pası
Silkeledim paspası
Temiz bir sayfa için
Yerden başladım hası

Uzandım en köşeye
Ötedeki perdeye
Açtım ışıklar girsin
Odada ki heryere

Gördüm cetvelle gönye
Düştüler benim gönle
Bir kaleme sarıldım
Dünya Kaleme künye

Anladım ciziverdim
En güzel çizgileri
Bakana ruh katacak
An matuf eserleri

Anladım tekil olmak
Boş oturmak değilmiş
Kalem dahi dost sana
Düşman insan gibiymiş

Tanıştım nesnelerle
Bir kazma bir keserle
Dünyalar insa eder
Sağlam bu ellerimle

Dogru bakınca insan
Doğrularınla Uslan
Yanlışınla akıllan
Doğrularına yaslan