Hiç durmadan yağan yağmur, elbisemi iyice ıslatmıştı.
- Abla, azacık acele et, diye ekmek satıcısına seslendim.
Yaz serininin de kendine has üşütmesi varmış!
Az sonra balkona çıkıp yağmuru izlemeye koyuldum. Onun böyle art arda yağmasında yere ğöğe sığmayan inatçılık ve aydınlık birleşmişti.
İnsan iradesiyle üst üste düşer!
5 Od Ayı,19 - cu il
05.07.97
Kayıt Tarihi : 6.7.2007 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!