İnSaN HaKLaRı Şiiri - Sinan Karakaş

On aralıktır dünya, insan hakları günü,
İnsandır bu dünyanın, nadide olan gülü,

Koparmayın dalından, gül her zaman kokmalı,
Yaratanın verdiği, kokuları yaymalı,

İstisna yok, unvan yok, yalnızca insan vardır,
İnsan, elbet insana, insanca yaklaşandır,

İnsan tanrı değildir, tanrılık taslayamaz,
Karun gibi olsa da, asla tanrı olamaz,

Hak her kes için aynı, uygulanmalı her an,
Teraziyi bozanlar, zulümde olur tiran,

Aynı ana ve aynı babadan gelmişlerdi,
Yıllarca zulmedenler, kul hakkı yemişlerdi,

Firavunlar nemrutlar, Hitler ve Stalinler,
Ölmeyecek sanarak, insan kanı içtiler,

Dünyada inanmayan bir de inananlar var,
İkisinin üstünde, her şeyi yaratan var,

Hesap yalnız Allaha, yaratana verilir,
Öldükten sonra insan, din gününde dirilir,

Haksız yere hiç kimse, asla kan akıtamaz,
Hiç kimse inancını, kimseye dayatamaz,

Dil Allahın ayeti, dillerin Rabbi Allah,
Dillerin suçu olmaz, günah her dilde günah.

Hiç kimse seçmemiştir, ana ve babasını,
Zalim ölçü almakta, elbet kafatasını,

Sünnetullah herkese, eşit mesafededir,
Tüm insanların kanı, aynı asalettedir.

Zalim hakkı gasp eden, hakları çiğneyendir,
Haksiz yere insanın, hakkını vermeyendir,

Müslüman zalim olmaz, insan hakkı çiğnemez,
Zulmü mubah görene, asla Müslüman denmez,

İnsanım diyen her fert, insanı sevmelidir,
İnsana güler yüzü, mutlak göstermelidir.