İnsan Hakkı Şiiri - Serhat Bağcivan

Devirlerin çoğunda hep ayaklar altında,
Taa kabilden beridir ezilen bir varlığım.
Merhametle hükmeden bir hükümdar yanında,
Bazen yeri gelince abad olan varlığım.

Günahsız bir çocuğun düşen göz yaşlarında,
Tüm vicdanı körlerin erittiği varlığım.
Acılı bir annenin feryadında ahında,
Sağır olan alemin duymadığı çığlığım.

Renklerin ölçüldüğü terazide tartıldım.
Ve süt beyaz olursam üstün olan varlığım.
Köleden de aşağı parya oldum satıldım.
Koyulaştıkça rengi dibe vuran varlığım.

Makam çarpı para, artı dış görünüşün,
Etksiz bir eleman yaptığı bir varlığım.
Petrolün doğalgazın altın ve gümüşünün,
Tüm cevherler uğruna boğazlanan varlığım.

Ben Doğu Türkistanda kurşunlara dizilen,
Uygarlığın özünde yere düşen varlığım.
Çeçenyada yurdundaa zindanlara atılan,
Prangayla asılı hapisteki varlığım.

Filistinde daha doğmadan katledilen
Masumlar mezarının başındaki taşıyım
Belki hatırlarsınız insan hakkı denilen
Çarmıhlara gerilmiş yaşayan bir ölüyüm…