İnsan görünümlü robot Şiiri - Şubat Türkay

Ne ihtilaller gördün sen..

Boşlukta savrulan sloganlar arkasında..

Gülümseyen bebeksi yüzdün..

Yerine göre az sosyal..

Yeri geldiğinde fazla demokrat..

Damarına basılınca faşist..

Dışlanınca, mümkün olduğu kadar narsist..

Bitmek tükenmek bilmeyen değişken ruh halinde..

Yarı sarhoş yarı aşık dolanırdın,

Değişiklik için umutsuzca direnen ülkemde..

Bir gece de çıkarılan kanunlar..

Bir celsede mahkum edilen aydınlar..

Hapisanelerde tuvalet kağıtlarına yazılan şiirler.

Her yanık türküde anlatılan zulümler..

Anlık ve aciz çözümler..

Sefil ve başarısız bir istiklal öyküsü..

Ne güzel söyledi Atam

"Ya istiklal Ya ölüm" ..

Ama sonuçlar çok insafsız..

Sende çürüdün be gülüm..

Bütün meydanlarda çürüdü..

Artık sadece mecburen alkışlıyoruz..

Vatandaş olarak değil..

Gitmeyi hiç istediğimiz bir oyuna.

Zorla götürülmüş seyirciler gibi..

Yutkundukça yutkunan, tepkisiz..

İnsan görünümlü robotlar gibi..