İnsan En Çok Kendine Saklanır

Tutunmak özündedir yaprağın,
düştüğü yere sarılır.

İnsan, benzetilebilir her şeye.
Yaprak gibi, düşüşlere yol alır;
düştüğü yere sarılır.

İnsan, küsebilir her şeye.
En çok kendini kayırır, tüm küsüşleri kendine ayırır.
Her şeyle, herkesle barışır;
Suçu kendine ayırır...

Gökte aradığını yerde bulur, eğretiye hayıflanır.
Birkaç damlalık ömründen yerde bulduğuna damlatır.

İnsan, dümdüz anlatmak varken gizemlere sığınır.
Gizemlerle benzerine bağırır.
Gizemlerle aradığını çağırır.

İnsan, en çok kendine saklanır.

Selim Akgün