Insan Efsane Şiiri - Seyfi Karaca

Cok sorup aranacak bizi bundan böylesi zaman
Burdan sonrasi nuhtan beter tufan diye sölemiyorum cünkü ne gemi
Ne derya
Ne kiyi
Ne köse
Ne kuzu
Ne cücük
Ne domates
Ne boy ne bucak ne orman ne ördek veya kaz….
Kiyameti coktan kopmus mevsimsiz meyve veren iklim degisikliklerinin
Tatsiz tuzssuza dakkasi dakkasini tutmayan insani gibi
Dogruluk dürüstlük hak hukuk ask ve sevgi adina cok soracaklar
Yitirilmis bir dünyanin en gündüz yerinde ne cok azalan bizi
Bulamadikca ne huzur
Ne düsünce
Ne paylasim
Ne denge
Ne sevgi
Ne saygi
Ne hasret
Ne güven
Ne düs ne hayal ne özgürlük ne özgüven
Karanlik siddet ve korkunun yayildigi karanliklara gizlenip cekile cekile
Cok soracak arayacaklar cok mertligi merhametligi
Bilmedikleri degerden biliyoruz ki kendi varimiz yogumuzu cooooook…
Kaldiysan sen eger bir yudum biravuc veya dirhem miktaridir
Esamesi hala insan okunan gayreti gütmenin
Efsanesini hatirlayip bilebildin mi…? !

Seyfi Karaca………….Ocak / 17