İnsan Doğmaya Karar Şiiri - Fahri Bulut

İNSAN DOĞMAYA KARAR
İnsanoğlu fanidir,
Doğar, yaşar ve ölür,
Ölenin doğduğunu,
Ne gören ne duyan var.
Ağaç olmak isterdim,
Bir parkta, bir ormanda,
Her ilkbahar gelende,
Yeniden doğmak için…
Çiçek olmak isterdim,
Bir bayırda, bir kırda,
Her ilkbahar gelende,
Yeniden açmak için…
Bir kuş olmak isterdim,
Kanat açıp, çırparak,
İstediğim diyara,
Özgürce uçmak için…
Akıl başa düşende,
Kafes düştü aklıma,
Kuş olmaktan vazgeçtim,
Balta geldi usuma,
Ağaçlıktan vaz geçtim,
Mihri can geldi akla,
Çiçeklikten vaz geçtim,
Aklı başa dererek,
Düşündüm ve taşındım,
İnsan doğmaya karar,
Verdim aklı çalışan,
Özgür bir birey olup,
Mutlu bir yaşam için…
17.KASIM.2018
Fahri Bulut Rızazade