Emir verince Yaratan
İnsan doğduk bir anadan
Acep insan kaldık mı ki?
Göçüp giderken dünyâdan.
Dünyâ gurbet, ahret sıla
Fânî handa verdik mola
Gece gündüz hiç durmadan.
Vuslat için düştük yola.
Ömür insan sermâyesi
Pek hazîndir hikâyesi.
Dinleyip de kulak verin
Hakîkatin ta kendisi.
Bu dünyânın sefâsı var
Türlü türlü cefâsı var
Kiminin derdi hiç bitmez
Kimi mes’ûd ve bahtiyâr.
Kimi bülbül gibi şakır
Kimi susar giz bırakır
Kimi var ki bu âlemde
Silinmez bir iz bırakır.
Kayıt Tarihi : 6.4.2021 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!