hırla uzaktan uzağa bana
korkut beni her neysen
insan dışı bir tavırla...
gel hele yamacına kuytularımın
annen sekiz doğurmuş yine
sekizizin sekizincisi olan hergele.
sür cennet kokusuna...
burnunu boktan çıkarma!
ettiğini ye yediğini et,
hoşnutsun biliyorum,
öyleyse durma devam et! ..
domuz ol,
domuz gibi ol...
hakaret mi oldu,
gibisi fazla mı geldi?
kovanın
fazlasını taşırmadığı nerede görülmüştür?
Yoksa..
öküz müsün,
koyun mu,
insan mısın..yoksa,
bu bana ettiğin bir
çetrefilli oyun mu?
Kayıt Tarihi : 6.1.2012 20:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Halil Seven](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/06/insan-disi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!