Ufacık bir gölün dalgası olmaz.
Ummana karış ki insan desinler.
Dostsuz gezen derdin çaresin bulmaz.
Dost ile sarış ki insan desinler.
Gurur kibir yaklaştırma yurduna.
Bencil olup kendin yanma derdine.
Sen de emir eyle vicdan orduna.
Nefisle yarış ki insan desinler.
Kurumuş ağacın gölgesi olmaz.
Dökülür yaprağı dalında kalmaz.
Cahiller yaraya dermanı bulmaz.
Arifle buluş ki insan desinler.
Bahar gelmeyince bülbüller ötmez.
Güneşi görmeyen, ham kalır yetmez.
Dinleme cahilin boş sözü bitmez.
Arifle konuş ki insan desinler.
Borani gark oldu feryada aha!
Dayanmaz derdime sahralar vaha.
Nefsini kurban et yüce Allah’a,
Dünyayla barış ki insan desinler.
Kayıt Tarihi : 27.2.2007 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneşi görmeyen, ham kalır yetmez.
Dinleme cahilin boş sözü bitmez.
Arifle konuş ki insan desinler.
ne arifler tanıdık eli kalem,sözü ahkam...
ne cehaletler var diplomaları bir kağıt parçasına dönüştüren ama boş teneke gibi çok ses veren...
sükut altın.bilen değil,olan konuşsun.
velhasıl gürültüden sıkılınca sayfanızda dinleniyorum,düşünüyorum...
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (2)