Bir sabahın ucunda ezan gibiyim
Herkes uyur habersiz ben çığlıklarla
Trenin ucu ölüm ben güçsüz biriyim
Kulaklara sağır sesim güç duvarlarla
Ey uyuyan ölüler uyku bir hiçlik
Uyandıkça var olur doğar kişilik
Zorluklar adam eder bütün beşeri
Uyumak zavallıca tam bir eziklik
Uyanık ve zeki olana adam denilir
Koşturup duran kişiye yakışır hayat
Hersey para değil insan olmaktır
Baskasi için koşana insan mı denir
Kayıt Tarihi : 8.11.2024 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mazide kesit
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!